Παραγωγή κρασιού – Η Χημεία του κρασιού
Πόσες φορές μας έχει ζητήσει ο θείος μας απο τα Μεσόγεια να του “μετρήσουμε” το κρασί.. Κάθε φορά απαντάμε καταφατικά , αλλά τη στρίβουμε με ελαφρά πηδηματάκια αφού δεν έχουμε ιδέα πως γίνονται αυτά…!! Άντε να του εξηγήσουμε οτι στο Πανεπιστήμιο κάναμε 3 μαθήματα φυσικοχημείας και άλλα 4 ανόργανης , ενώ δεν έχουμε ιδέα απο κρασιά… Έτσι -μιάς και μπήκε ο Οκτώβρης- ξεκινάμε τις συμβουλές για τη Χημεία του κρασιού.
Ολική Οξύτητα
Σε ενα ποτήρι ζέσεως βάζουμε 5mL κρασιού που του έχουμε αφαιρέσει το διοξείδιο του άνθρακα με ελαφριά θέρμανση, 10 mL απιονισμένου νερού και 4-5 σταγόνες κυανού της βρωμοθυμόλης (δ/μα 4g/L). Ογκομετρούμε, προσθέτοντας διάλυμα καυστικού νατρίου Ν/10 και έστω v η κατανάλωση μέχρι να πάρουμε κυανή χροιά. Η ολική οξύτητα, εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ είναι v x 1,5.
Ο δείκτης του κυανού της βρωμοθυμόλης γίνεται διαλύοντας 4g σε 250mL καθαρής αιθανόλης, προσθέτοντας 500mL απεσταγμένο νερό και καυστικό νάτριο 1Ν μέχρι να εμφανιστεί η μπλέ-πράσινη χροιά. Συμπληρώνουμε μέχρι το λίτρο με απεσταγμένο νερό.
Η οξύτητα (εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ) πρέπει να κυμαίνεται απο 5 εως 8 g/L για τα λευκά κρασιά ενώ 4 εως 7 g/L στα ερυθρά.